2020-01-24] Gmail – Απάντηση του Υπουργείου Εσωτερικών, στην κάτωθι από 2020-01-13]α πρόταση, για την μόνιμη ρύθμιση του εκλογικού συστήματος

ekl-sist

ΕΚΛΟΓΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

Πολίτες

της Ελληνικής επικράτειας, σήμερα και για πολλοστή φορά, κατατέθηκε στην Βουλή ένας ακόμα εκλογικός νόμος, κομμένος και ραμμένος, στα μέτρα μιας κυβερνήσεως, του μόλις 22,60%!!! … Και μόνο το γεγονός αυτό, το ότι δηλαδή κάθε κυβέρνηση, καταθέτει και τον δικό της εκλογικό νόμο, αποδεικνύει το τεράστιο δημοκρατικό μας έλλειμμα και την βαθιά, πολιτική σήψη της κοινωνίας μας! …

Ως εκ τούτου του θλιβερού γεγονότος κι ενόψει της σχετικής συζητήσεως στην Βουλή, το πολιτικό κίνημα ΓΕΩΝΙΑ, καταθέτει την παρούσα σχετική του άποψη.

Καταρχήν σε μια πραγματική Δημοκρατία, ο εκλογικός νόμος θα πρέπει να είναι οπωσδήποτε βασική Συνταγματική διάταξη και η τροποποίησή του, να γίνεται αυστηρά και μόνο, με την ευκαιρία της όποιας Συνταγματικής αναθεωρήσεως. Και μάλιστα, με την απαίτηση της μεγίστης δυνατής κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας κι οπωσδήποτε, αυτή να μην είναι ποτέ μικρότερη των 3/4 της Βουλής, ή με τα σημερινά δεδομένα, μικρότερη των 225 βουλευτών.

Για να μπορεί δε το πολίτευμα μας, να χαρακτηρίζεται δημοκρατικό, θα πρέπει στο εκλογικό του σύστημα να τηρούνται απαρέγκλιτα, τουλάχιστον οι δύο βασικές δημοκρατικές αξίες της ισοτιμίας της ψήφου και της απόλυτης πλειοψηφίας του 50% + 1. Οποιαδήποτε διαφοροποίηση πάνω σ’ αυτές τις δύο βασικές αξίες του δημοκρατικού πολιτεύματος, σημαίνει απλά, πολιτειακή εκτροπή απ’ το δημοκρατικό πολίτευμα!

Ως εκ τούτης της βασικής αρχής, είναι προφανές πως το μόνο αρμοστό εκλογικό σύστημα σε μια δημοκρατία και μάλιστα ασυζητητί, είναι η απλή αναλογική! Οποιοδήποτε άλλο εκλογικό σύστημα πλην αυτής, απλά και στεγνά, δεν είναι δημοκρατικό! Τελεία και παύλα!.-

Και συνήθως, όλες οι ενστάσεις που εγείρονται εναντίον της απλής αναλογικής, έχουν να κάνουν με το ψευτοδίλημμα του ζητήματος της ακυβερνησίας που προκύπτει, όταν το πρώτο κόμμα δεν έχει την απαραίτητη κοινοβουλευτική δύναμη των 151 εδρών, για να μπορεί να παράξει νομοθετικό έργο. Και η πιο απλή δημοκρατική απάντηση, που μπορεί να δοθεί φυσικά σ’ αυτή την βλακώδη κυριολεκτικά ένσταση, είναι πως σε μια δημοκρατία, δεν απαγορεύονται ποτέ οι πολιτικές συμμαχίες και οι όποιοι, πολιτικοί ή κομματικοί συνασπισμοί! Οπότε που το πρόβλημα;

Και στον πυρήνα αυτής της ενστάσεως, είναι στην πραγματικότητα το ζήτημα της κάλπικης πρωτιάς. Δηλαδή κάποιοι και πραγματικά είναι αδιανόητο αυτό το πράγμα, θεωρούν πως σώνει και καλά, το κόμμα που κερδίζει την πρωτιά στην εκλογική διαδικασία, θα πρέπει οπωσδήποτε ν’ απολαμβάνει και του δικαιώματος της απόλυτης πλειοψηφίας στην Βουλή! Από πού κι ως που; Σε ποιο δημοκρατικό εγχειρίδιο, καταγράφεται ως ζητούμενο η εκλογική πρωτιά κι όχι η απόλυτη τουλάχιστον, δημοκρατική πλειοψηφία του 50% + 1!!!;;; … Σε ποιο!!!;;; … … …

Σε μια πραγματική δημοκρατία, το ποιο κόμμα θα έρθει πρώτο σε ψήφους κατά την εκλογική διαδικασία, θα πρέπει να είναι αντικειμενικά, ΠΑΓΕΡΑ ΑΔΙΑΦΟΡΟ!!! …

Σε μια πραγματική δημοκρατία, εκείνο που θα πρέπει να εξασφαλίζεται ασυζητητί, είναι η απόλυτη πλειοψηφία του 50% + 1 σε κάθε νομοθετική διαδικασία, πλην αυτών όπου απαιτείται ρητά από τον νόμο, η όποια άλλη αυξημένη πλειοψηφία κι ως συνήθως, στις βασικές Συνταγματικές διατάξεις.

Εάν λοιπόν ένα κόμμα, δεν διαθέτει αυτήν την απόλυτη πλειοψηφία του 50% + 1 στην Βουλή, τότε πάρα πολύ απλά και πάρα πολύ δημοκρατικά, υποχρεούται είτε ν’ αναζητήσει πολιτική συμμαχία, ή έστω κι απλή πολιτική στήριξη απ’ τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις, είτε να υποταχθεί στην δημοκρατική πλειοψηφία των υπολοίπων πολιτικών δυνάμεων, οι οποίες δύνανται να συνασπιστούν και να παράξουν νομοθετικό έργο, εφόσον το σύνολο των βουλευτών τους, ισούται ή υπερβαίνει τους 151.

Αδυνατούμε να καταλάβουμε πραγματικά, γιατί σε μια δημοκρατία ένα κόμμα που έρχεται πρώτο στις εκλογές και κερδίζει έστω κι 149 έδρες στην Βουλή, θα πρέπει να θεωρείται πως δικαιούται και νομοθετικής δικαιοδοσίας, έναντι ενός πολυκομματικού σχηματισμού όσων θέλει άλλων κομμάτων, ή και μέχρι ενός συγκυριακού συνασπισμού, 151 ανεξαρτήτων βουλευτών!!!;;; … Όχι γιατί!!!;;; … Αυτή δεν είναι απολύτως εύλογη και δημοκρατική απορία!!!;;; … … …

Ως εκ τούτων λοιπόν κι όσον αφορά την εκλογική διαδικασία, προτείνουμε τις εξής δημοκρατικές ρυθμίσεις:

1. Ο εκλογικός νόμος, να συμπεριληφθεί στις βασικές Συνταγματικές διατάξεις και η οποιαδήποτε τροποποίησή του, να γίνεται αποκλειστικώς και μόνο, με τις διαδικασίες της Συνταγματικής αναθεωρήσεως και κάθε τροποποίησή του, ν’ απαιτεί τουλάχιστον την πλειοψηφία των 3/4 της Βουλής.
2. Οι εθνικές εκλογές, να διεξάγονται πάντοτε σε συγκεκριμένη ημερομηνία και πάντοτε μαζί με τις εκλογές της τοπικής αυτοδιοικήσεως, έτσι ώστε να περιορίζεται και το καθόλου ευκαταφρόνητο κόστος τους. Κι εκτιμούμε πως η πιο ενδεδειγμένη ημερομηνία διεξαγωγής τους, είναι η πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου, έτσι ώστε η νέα κυβέρνηση που θα προκύπτει, να έχει εκείνο το απαραίτητο χρονικό περιθώριο ενημερώσεως από την προηγουμένη κι εκείνη την απαραίτητη περίοδο προσαρμογής στα διοικητικά δεδομένα, πριν την κατάθεση του πρώτου της ετησίου προϋπολογισμού.
3. Κατάργηση παντός ελαχίστου ποσοστού για την είσοδο ενός κόμματος στην βουλή και μοναδική προϋπόθεση, ο οποιοσδήποτε βουλευτής, να συγκεντρώνει τον απαραίτητο αριθμό ψήφων, της βουλευτικής μονάδας. Ως βουλευτική μονάδα, να ορίζεται το 1/300 του εκλογικού σώματος, δηλαδή το 1/300 απ’ το σύνολο των εγγεγραμμένων στους εκλογικούς καταλόγους, με βάση την τελευταία τους νόμιμη ενημέρωση προ των εκλογών. Κι αυτό, για να γίνει ευχερέστερη η υποψηφιότητα των ανεξαρτήτων βουλευτών, απ’ οποιαδήποτε κόμματα.
4. Η ψηφοφορία των βουλευτών να είναι πάντοτε και αυστηρά προσωπική και μόνο οι καταστάσεις Επικρατείας, να καταρτίζονται με κομματικές λίστες.
5. Οι έδρες δε κάθε εκλογικής περιφέρειας, να υπολογίζονται κι αυτές αυστηρά κάθε φορά, με βάση το σύνολο των ψηφοφόρων της, ως προς την ακέραια βουλευτική μονάδα.

Όπως είναι προφανές όμως, απ’ αυτόν τον υπολογισμό θα προκύπτουν σχεδόν πάντα και κάποια υπόλοιπα. Για παράδειγμα, εάν θεωρήσουμε στο σύνολο όλων των παραδειγμάτων μας που θα παρατεθούν εδώ πέρα, πως το εκλογικό σώμα της χώρας μας, αριθμεί 9.000.000 ψηφοφόρους, τότε η βουλευτική μονάδα θα ισοδυναμεί με 30.000 ψήφους. Οπότε σ’ έναν νομό με πληθυσμό 123.456 ψηφοφόρων, οι βουλευτικές έδρες που θα του αναλογούν, θα είναι 123.456/30.000= 4,1152 κι επομένως, σύνολο 4 έδρες και υπόλοιπο, 3.456 ψήφων.

Αυτά τα υπόλοιπα, να μεταφέρονται σε δεύτερη διαλογή κατά κόμμα, από την οποία να προκύπτουν κι οι βουλευτές της Επικρατείας κάθε κόμματος. Για παράδειγμα, ένα κόμμα που θα συγκεντρώνει υπόλοιπα 12.345 από το νομό Ιωαννίνων, 23.456 από το νομό Λαρίσης και 345 από το νομό Δωδεκανήσων, στο σύνολο της Επικρατείας δηλαδή 36.146 ψήφους, θα κερδίζει 1 έδρα Επικρατείας, ενώ θα προκύπτει κι ένα νέο υπόλοιπο 6.146 ψήφων. Κι αυτά τα υπόλοιπα όλων ανεξαιρέτως των κομμάτων, να προστίθενται όλα μαζί κι οι αντίστοιχες έδρες τους, να μεταφέρονται πάντοτε στο κυβερνητικό κόμμα, ενώ οι ανάλογοι βουλευτές του, να προκύπτουν από τις καταστάσεις Επικρατείας.

Όσον αφορά τώρα τους ανεξαρτήτους υποψηφίους, αυτοί να κερδίζουν εννοείται την προσωπική τους έδρα, ενώ τα υπόλοιπα από το σύνολο των ψήφων τους, να τα παραχωρούν οι ίδιοι κι εφάπαξ μετά την ολοκλήρωση της καταμετρήσεως, στο κόμμα της επιθυμίας τους. Για παράδειγμα εάν στο νομό Λαρίσης, κάποιος ανεξάρτητος υποψήφιος βουλευτής, συγκεντρώσει 67.789 ψήφους, τότε με βάση την βουλευτική μονάδα, αυτός θα κρατήσει την 1 έδρα του, την προσωπική και το υπόλοιπο των 37.789 ψήφων του, θα το παραχωρήσει ο ίδιος μετά την ολοκλήρωση της καταμετρήσεως, σ’ οποιοδήποτε κόμμα επιθυμεί κι εφάπαξ, για να προσμετρηθεί στον καταμερισμό των εδρών αυτού του κόμματος, κατά την διαλογή της Επικρατείας.

6. Η κυβέρνηση της χώρας, να σχηματίζεται πάντοτε αποκλειστικώς και μόνο από το πρώτο κόμμα των εκλογών, ανεξαρτήτως του αριθμού των εδρών του στην Βουλή, ενώ δεν θα λαμβάνει την γνωστή μας έως σήμερα ψήφο εμπιστοσύνης. Κι αυτό, γιατί η εμπιστοσύνη της προτείνουμε να δοκιμάζεται διαρκώς, κατά την εκτέλεση του νομοθετικού της έργου.

Και συγκεκριμένα, η κυβέρνηση πέραν του δικαιώματος της οικιοθελούς της παραιτήσεως ανά πάσα στιγμή, να υποβάλλει υποχρεωτικώς την παραίτησή της στον πρόεδρο της Δημοκρατίας, εφόσον δεν συγκεντρώσει την προβλεπομένη πλειοψηφία στην Βουλή, κατά την διάρκεια 3 συνεχόμενων ψηφοφοριών, ή 5 συνολικά σ’ έναν μήνα, ή 10 συνολικά σ’ ένα έτος. Με την παραίτηση της κυβερνήσεως, να μην διενεργούνται εκλογές, αλλά ο πρόεδρος της Δημοκρατίας, να δίνει την εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στην αντιπολίτευση.

Αντιπολίτευση δε να μην θεωρείται κατά κανόνα το δεύτερο κόμμα των εκλογών, αλλά η δεύτερη μεγαλύτερη κοινοβουλευτική δύναμη. Κι αυτό σημαίνει, πως αντιπολίτευση θα μπορεί να θεωρηθεί κι οποιοσδήποτε συνασπισμός κοινοβουλευτικών δυνάμεων, που μπορεί να συγκροτηθεί κατά την διάρκεια της βουλευτικής περιόδου, με μεγαλύτερο εκλογικό ποσοστό απ’ αυτό του δευτέρου κόμματος.

Αυτή η αντιπολίτευση να σχηματίζει την κυβέρνησή της, χωρίς φυσικά όπως κι η προηγουμένη κυβέρνηση, να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή. Εάν κι αυτή η κυβέρνηση παραιτηθεί αυτοβούλως ή υποχρεωθεί σε παραίτηση κατά τα προαναφερόμενα στην παραπάνω παράγραφο, τότε και μόνο τότε, να προκηρύσσονται πρόωρες εθνικές εκλογές. Η νέα όμως Βουλή που θα προκύπτει, να διαρκεί μονάχα για το υπόλοιπο του χρόνου της εξαντλήσεως της παρερχομένης κοινοβουλευτικής περιόδου κι οι επόμενες τακτικές εκλογές, να διεξάγονται κανονικά στον προβλεπόμενο χρόνο τους, την πρώτη Κυριακή του Οκτωβρίου.

Τούτη η διαδικασία φυσικά, εκτιμούμε πως θα θέσει τέρμα και στα όποια καιροσκοπικά, κομματικά παιχνίδια με τις εκλογές.

Μ’ αυτές τις βασικές προτάσεις μας, εκτιμούμε πως θωρακίζουμε γερά, τις δύο βασικές δημοκρατικές αξίες της ισοτιμίας της ψήφου και της απόλυτης πλειοψηφίας του 50% + 1. Βεβαίως πάνω σ’ αυτόν τον γενικό κατευθυντήριο άξονα, ίσως και να μπορεί να γίνει πλήθος ακόμα βελτιώσεων και δεν έχουμε την παραμικρή αντίρρηση σ’ αυτές, φτάνει να διασφαλίζονται πάντοτε, οι δυο βασικές δημοκρατικές αξίες.

Για την ΓΕΩΝΙΑ
ΑΝΤΩΝΙΟΣ Μαρτίνης

ekl-sist

ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist ekl-sist